یادداشتهایی در مسیر خدا

     چند روز پیش آیه ای از آیات قران مجید برایم جلب توجه کرد که در آن فرموده بود خداوند مالک آسمان‌ها و زمین است که از این دست زیاد در قرآن است. فرض کنیم من سند و قباله ای دارم که در آن مالکیت یک خانه یا مغازه ای را در آن نوشته‌اند. به راستی سند آسمان‌ها، کرات دیگر، دریاها، کوه‌ها، بیابان‌ها و حتی خود من به نام کیست؟ مالک من کیست؟

     امروز یک فال ترجمه از نهج‌البلاغه را می‌خواندم، کلمات و جملات عجیب و سنگینی در آن ذکر شده است. در خصوص توحید و وصف خدا و نحوه آفرینش در ابتدا جملاتی بود که نتوانستم خواندن را ادامه بدهم.  لذا از انتهای فایل شروع به خواندن کردم.

   یکی از جملات این بود که " توحيد آن است كه خدا را در وهم نيارى و عدل آن است كه او را متّهم نسازى (حکمت 470)"

    امروز بعد از ظهر آیه معروف "خلق نکردم انسان‌ها و جن‌ها را مگر برای اینکه عبادت کنند" را خواندم. اگر چنین باشد، هیچ کاری نباید بکنیم مگر عبادت کردن. نتیجه گرفتم که امور ضروری مثل خوردن و خوابیدن و معاشرت را نباید انجام دهیم مگر اینکه عبادت باشند که کاری سخت است و شاید راه حل، نیت عبودیت داشتن برای این کارها است که به ظاهر ساده می‌شود یعنی همه این کارها به صورت ساده ای به صورت عبادت در می‌آید.

"پی مصلحت مجلس آراستند                    نشستند و گفتند و برخاستند"

"بردبارى پرده‌ای است پوشاننده، و عقل شمشيرى است برّان، پس كمبودهاى اخلاقى خود را با بردبارى بپوشان، و هواى نفس خود را با شمشير عقل بكش "

چند دفعه بدون ریا و بدون چشم طمع به گرفتن چیزی از خدا، برای دیگران دعا کردم، خیلی زود چیزی برایم جلب توجه ( اشاره ) شد. به نظر می‌رسد سفارشات زیاد برای دعا در حق دیگران خیلی جدی و راه گشا باشد. باید روی این زمینه از خدا بخواهیم که بیشتر بدهد.

اینکه انسان‌ها اضافه بر مغز، عقل هم دارد. آیا در بینایی و شنوایی انسان تأثیری ندارد. اینکه حیوانات بینایی و شنوایی خود را با مغز کامل می‌کنند. آیا داشتن عقل بر بینایی و شنوایی تأثیر ندارد؟ آیا اینکه انسان روح دارد، عقل هم دارد، بینایی و شنوایی آن همان اندازه حیوانات بیشتر نیست؟